DANIEL MADEJ – 3 wiersze

a

Krótkie szarże wyobraźni

Ubrania to sankcje, szczególnie
dla mijających ją mężczyzn. Leniwie rozgląda się
i przechodzi – jest w tej powolności pewna
intensywność; krótkie szarże
wyobraźni. Piękna bezwarunkowa nienawiść:
wie wszystko i gówno potrafi
z tym zrobić.

 

[Stoję w ciemnym pokoju] v.2

Stoję w ciemnym pokoju, na rękach
trzymam dziecko, dziewczynkę – gdy śpi, buduje
mir świata; zład jej myśli
krąży szybko i lekko. Nie są to ćwiczenia
z poczucia humoru ani z uczuć
wyższych – te załatwiają gwarne konsolacje,
konstelacje braków, gazeta
zwinięta jak ogon, który macha psem.

 

Podgląd

Co zrobiłbyś zatrzaśnięty
na pustyni, gdzie słońce
to dziurka od klucza?

Co byś począł ze świadomością
że nikt cię nie upomni
ani nie upamiętni?


Daniel Madej

Ur. 1989. Absolwent Wydziału Mechanicznego Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej. W 2017 roku zadebiutował tomikiem Mała epoka, za który otrzymał Nagrodę im. Kazimiery Iłłakowiczówny.